پرخاشگری چیست؟
رفتار پرخاشگرانه را خشونت و کلام پرخاشگرانه را پرخاشگری
گویند . اعمال خشونت به دو شیوه جسمانی و کلامی است و علت و هدف هردو ، یک موضوع
است.
رفتار پرخاشگرانه را خشونت و کلام پرخاشگرانه را پرخاشگری گویند . اعمال
خشونت به دو شیوه جسمانی و کلامی است و
یکی از موضوعاتی که آسیبهای بسیار جدی
به ارتباط میان زوجین وارد می کند، خشونت است. ممکن است بتوانید با سعی بسیار،
همسرتان را برای خشونتی که نسبت به شما داشته، ببخشید ؛ ولی فراموش کردن آن، به
ویژه اگر تکرار شود بسیار مشکل و حتی غیر ممکن است.
خشونت، رفتاری است که در آن،
یک نفر با عمل یا کلام به فرد دیگری حمله می کند و او را مورد آزار و اذیت جسمانی
یا روانی قرار می دهد. آنچه درانجام خشونت بسیارآزار دهنده می باشد، تحقیری است که
نسبت به فرد مقابل صورت می گیرد.
افرادی که از خشونت استفاده می کنند، همواره
خود را محق می دانند و اعتقاد دارند فرد مقابل با رفتاری که داشته، آنها را وادار
به خشونت کرده است. بارها شنیده ایم که گفتهاند: « وقتی عصبانی می شوم کنترلی بر
رفتارم ندارم، همسرم باید مراقب باشد تا مرا عصبانی نکند.»
جویدن ناخن
جویدن ناخن یک اختلال محسوب می شود. اگر چه روان شناسان علل این
اختلال را نامعلوم می دانند، اما معتقد هستند که جویدن ناخن یک واکنش روانی به
احساس اضطراب، تنش، خستگی، بی حوصلگی و بی توجهی از سوی والدین و اطرافیان نزدیک
است. این مشکل معمولاً از سه سالگی شروع می شود و میزان بروز آن به تدریج تا ??
سالگی افزایش می یابد. گاه نیز کودک چنین رفتاری را از والدین خود الگو گیری می کند
و به تدریج آن را به صورت عادتی لذت بخش و آرامش بخش ادامه می دهد. منظور از عادت،
رفتاری مقاوم شده است که بارها و بارها تکرار می شود. یک عادت ممکن است گاه به
عنوان یک سرگرمی و گاه به عنوان راهی برای رهایی از اضطراب ها و تنش های روزانه
کودک انتخاب شود. در این صورت، ترک این عادت بسیار سخت خواهد شد. بنابراین، به
والدین توصیه می شود تا از هر گونه غر زدن و یا سرزنشی خود داری نمایند، چرا که غر
زدن یا سرزنش نمودن نه تنها وضع را بهتر نمی کند که آن را بدتر نیز خواهد کرد. باید
توجه داشت که کودکان این عادت را کاملاً غیرارادی و به طور ناخودآگاه انجام می دهند
و به هیچ وجه قصدشان آزردن و برانگیختن دیگران نیست.
والدینی که به نشانه های
اضطراب کودکانشان توجه نشان داده و پیوسته نسبت به این نشانه ها واکنش مناسب نشان
می دهند، به کودکان خود می آموزند که در خانواده یک رابطه حامیانه پایدار وجود
دارد. لذا، این کودکان می توانند به والدین خود تکیه کرده و توانایی سازگاری و
انعطاف پذیری را در خود پرورش دهند.
ترس
ترس واکنش هیجانی است و هر گاه امنیت جسمی و عاطفی و شخصیتی انسان به
خطر بیفتد ظاهر می شود
این واکنش عاطفی کاملاً طبیعی است و از همان بدو تولد در
کودک مشاهده می شود . اطفال معمولاً از بعضی پدیده ها می ترسند و علت ترس آنها برای
پدر و مادر شناخته شده نیست.
ترس کودک در سنین مختلف
ترس نوزادان
نوزادان از صدای بلند و از دست دادن تعادل یا سطح اتکا می ترسند و ترس خود را
با جیغ و گریه و جمع کردن دست و پا نشان می دهند.به این ترسها ، ترسهای اولیه
میگویند که به مرور زمان برطرف می شود.
ترسهای معمول کودکان
در اغلب
کودکان، در سنین 6تا 8ماهگی، ترس از افراد بیگانه دیده می شود و ممکن است تا 18
ماهگی نیز ادامه یابد. ولی با بالا رفتن سن کودک نوع ترسها نیز تغییر می کند. ترس
از تاریکی و تنهایی و ترس از حیوانات بین 2 تا 5 سالگی ظاهر می شود
ترس
نوجوانان
در دوران بلوغ بر اثر تغییرات جسمی و عاطفی، ترسهای موهومی نظیر ترس
از اشباح و چیزهای غیر واقعی و اتفاقات غیر منتظره مثل وقوع سیل و... در نوجوانان
ظاهر می شود .
علل ترس
کودکان آسیب دیده (دختران فراری وکودکان خیابانی )
خانواده طبیعی ترین ،
گرم ترین ومطمئن ترین محیط زندگی برای کودکان است . تعامل با والدین شیرین ترین
ودلنشین ترین تعاملات برای کودک است . علی رغم این واقعیت ها ، باید دید که چرا
برخی از کودکان فرار از خانه و زندگی با بیگانه وعواقب زیانبخش آن رابرماندن درمنزل
وزندگی با والدین خود ترجیح می دهند . تحت چنین شرایطی چه آسیب هایی متوجه کودکان
به عنوان آسیب پذیرترین قشر جامعه خواهد شد ؟ ودرآینده این قشر آینده ساز چه جایگاه
ونقشی در جامعه خواهد داشت ؟ با اتکا به تجارب گذشته می توان گفت که آسیب دیدگان
امروز آسیب رسانندگان فردای کشوراند ، وقتی جامعه ای امروز کودکان خود را دچار آسیب
می سازد می توان پیش بینی کرد که همین جامعه فردا در معرض آسیب آنان قرار خواهد
گرفت . این دور باطل سلامت وامنیت آینده چنین جامعه ای را تهدید می کند . علی رغم
واقعیت ها وپرسش های فوق ونیاز بخش های علمی و اجرائی کشور به پاسخ های صحیح وایده
ها وداده ها ی علمی لازم درباره ویژگی های کودکان آسیب دیده وعلل ودلایل فرار آنان
از خانه وزندگی در کوچه ها وخیابانها هنوز پژوهش جامعی در سطح کشور انجام نشده است
. نتایج مطالعات وتحقیقات موردی وموضعی و اطلاعات و یافته های مطرح شده در اولین
همایش ملی آسیب های اجتماعی در ایران (حیات روشنایی ، جانقلی ، مشکانی ، شاوردی ،
صالح ورستم خانی ، 1382) نشان می دهد که فقط در تهران سالانه حدود یک هزار دختر 13
تا 27 ساله از خانه هایشان فرارمی کنند واغلب آنان در اولین ساعات یا روزهای فرار
مورد تجاوز جنسی قرار می گیرند . کودکان فراری کسانی هستند که در خانه احساس امنیت
نمی کنند وپنداشت صحیحی از شرایط بیرون از خانه ندارند وزمانی به اشتباه خود پی می
برند که در بیرون از خانه مورد سوء استفاده قرار می گیرند وشرایط برای بازگشت آنان
مشکل تر می شود .
تشنج در اثر تب بالا
در حدود 5 درصد یعنی 5 نفر از هر 100 نفر کودکان در
سنین 6 ماهگی تا 5 سالگی
اگر مبتلا به بیماری های شایع عفونی مخصوصا اسهال
عفونی و بیماریهای بثوری کودکان گردند اگر تب آنها بالا رود دچار تشنج میشوند
ابتدا دستها و پاها و تنه آنها سفت میشود سپس سفتی تبدیل به حرکات تکان خوردن
میگردد و کودک به گوشه ای خیره میشود و معمولا هوشیاری خود را از دست میدهد
مدت
این نوع تشنج بسیار کوتاه است و بیشتر از 2-3 دقیقه طول نمیکشد معمولا کمتر از 15
دقیقه
پس از توقف تشنج کودک بی حال است و به خواب میرود وپس از مدت کوتاهی
بیدار میشود و هیچ گونه علائم عصبی ندارد
منبع کتاب من و کودک من تالیف دکتر
جواد فیض از انتشارات امیرکبیر
مراحل رشد و تحول انسانی(چهار سالگی)
.::مرجع کد آهنگ::.
.::دریافت کد موزیک::.