چگونه کودک بیش فعال را از بازیگوش تشخیص دهیم؟
اختلال بیشفعالی توام با نقص
توجه (ADHD) یکی از اختلالات شایع روانی در کودکان ونوجوانان است.
ADHD، یکی از
مشکلات شایع روانی است که امکان ابتلا به آن در پسران بیش از دختران است و در
فرزندان اول خانواده هم بیشتر دیده میشود.
آمار کودکان و نوجوانان مبتلا به
ADHD در ایران و اروپا 3 تا 5 درصد است اما به دلیل تفاوت معیارهای تشخیصی، در
آمریکا تا میزان 10 درصد هم گزارش شده است.
در فرهنگ کشور ما خیلی اوقات فعالیت
زیاد کودک، یک شاخص مثبت است، در حالی که شاید در فرهنگ سایر کشورها اینطور
نباشد.
علائم ADHD یا «اختلال بیشفعالی همراه با نقص توجه»: در افراد مبتلا به
این اختلال تحرک زیاد و بیقراری مشاهده میشود. فرد عصبانیتهای زیاد و یا بیمورد
دارد، دچار عدم تمرکز است و پرش افکار دارد و دچار افت تحصیلی میشود، فرد اختلالات
رفتاری دارد و ممکن است رفتارهای پرخاشگرانهای در رابطه با بقیه کودکان و یا
معلمین و خانواده از خود نشان بدهد.
این اشخاص خواب منظمی ندارند و دچار مشکلات
خواب و کابوس میشوند.
پرخاشگری چیست؟
رفتار پرخاشگرانه را خشونت و کلام پرخاشگرانه را پرخاشگری
گویند . اعمال خشونت به دو شیوه جسمانی و کلامی است و علت و هدف هردو ، یک موضوع
است.
رفتار پرخاشگرانه را خشونت و کلام پرخاشگرانه را پرخاشگری گویند . اعمال
خشونت به دو شیوه جسمانی و کلامی است و
یکی از موضوعاتی که آسیبهای بسیار جدی
به ارتباط میان زوجین وارد می کند، خشونت است. ممکن است بتوانید با سعی بسیار،
همسرتان را برای خشونتی که نسبت به شما داشته، ببخشید ؛ ولی فراموش کردن آن، به
ویژه اگر تکرار شود بسیار مشکل و حتی غیر ممکن است.
خشونت، رفتاری است که در آن،
یک نفر با عمل یا کلام به فرد دیگری حمله می کند و او را مورد آزار و اذیت جسمانی
یا روانی قرار می دهد. آنچه درانجام خشونت بسیارآزار دهنده می باشد، تحقیری است که
نسبت به فرد مقابل صورت می گیرد.
افرادی که از خشونت استفاده می کنند، همواره
خود را محق می دانند و اعتقاد دارند فرد مقابل با رفتاری که داشته، آنها را وادار
به خشونت کرده است. بارها شنیده ایم که گفتهاند: « وقتی عصبانی می شوم کنترلی بر
رفتارم ندارم، همسرم باید مراقب باشد تا مرا عصبانی نکند.»
کودکان و لجا جت
یکی از روحیاتی که در بر خی از کودکان به چشم میخورد روحیه
لجبا زی است کودکانی که دارای اینگونه روحیه می با شند زندگی را برای دیگران تلخ می
سازند آنچه که در فرد لجوج وجود دارد اصرار وابرام در به کرسی نشاندن حرف خود است
موضوعات برای لجوج چندان اهمیت ندارد بلکه مهم یک دندگی وتسلیم نشدن در برابر افکار
دیگران است. لجبازی یکی از صفات ناپسندی است که به شدت عواطف و احساسات دیگران
راجریحه دار نموده پیوندهای دوستی و یگانگی را از هم جدا می سازدفرد لجباز برای
اینکه خواهش غرورآمیز خود را اعمال نماید در هر انجمنی سخنی به میان آید و در هر مو
ضوعی اظهارنظر شود بدون اینکه قصد راهنمایی داشته باشد بیدرنگ زبان به اعتراض می
گشاید وبا جملات و انتقادات بی مورددر صدد کوبیدن و نابود ساختن شخصیت دیگران است
شخص لجوج باروحیه لجبازی قضاوت منصفانه را از دست داده به حق کشی وانواع بی عدالتی
ها جسور و بی باک میگردد علی (ع) می فر ماید (اللجاج یفسدالرّای )یعنی :لجاجت فکر و
اندیشه راتباه می سازد.
وراثت و لجاجت
بدون تردید رو حیات پدران ومادران
در فرزندان اثر می گذارد این تاثیر به صورت زمینه های بسیار کوچکی به کودکان انتقال
مییابد ولی بروز و رشد این زمینه ها تابع شرائط محیطی است . اگر مقتضیات تربیتی
موافق و مساعد با این زمینه ها باشد پرورش ورشد آنها قطعی است و اگر جو پرورشی بر
خلاف آن باشد برای ظهور و بروز آنها ،مجالی فراهم نخواهد آمد .نا گفته نماند که
منظور از محیط تربیتی علل وعوامل گوناگونی است که حتی بهداشت و مواد غذایی و محیط
زندگی و سلامت تن و امنیت خاطر کودک را نیز در بر می گیرد . بنا بر این کودک با رو
حیه لجبازی از پدر ومادر متولد نمی گردد بلکه با فطرت پاک قدم به جهان هستی می
گذاردو این عوامل سازنده ترتیبی اوست که می تواند از او یک انسان سازگارویا فرد
لجبازو یک دنده ساخته تحویل اجتماع دهد.
علل لجاجت
کودکان و لجا جت
یکی از روحیاتی که در بر خی از کودکان به چشم میخورد روحیه
لجبا زی است کودکانی که دارای اینگونه روحیه می با شند زندگی را برای دیگران تلخ می
سازند آنچه که در فرد لجوج وجود دارد اصرار وابرام در به کرسی نشاندن حرف خود است
موضوعات برای لجوج چندان اهمیت ندارد بلکه مهم یک دندگی وتسلیم نشدن در برابر افکار
دیگران است. لجبازی یکی از صفات ناپسندی است که به شدت عواطف و احساسات دیگران
راجریحه دار نموده پیوندهای دوستی و یگانگی را از هم جدا می سازدفرد لجباز برای
اینکه خواهش غرورآمیز خود را اعمال نماید در هر انجمنی سخنی به میان آید و در هر مو
ضوعی اظهارنظر شود بدون اینکه قصد راهنمایی داشته باشد بیدرنگ زبان به اعتراض می
گشاید وبا جملات و انتقادات بی مورددر صدد کوبیدن و نابود ساختن شخصیت دیگران است
شخص لجوج باروحیه لجبازی قضاوت منصفانه را از دست داده به حق کشی وانواع بی عدالتی
ها جسور و بی باک میگردد علی (ع) می فر ماید (اللجاج یفسدالرّای )یعنی :لجاجت فکر و
اندیشه راتباه می سازد.
وراثت و لجاجت
بدون تردید رو حیات پدران ومادران
در فرزندان اثر می گذارد این تاثیر به صورت زمینه های بسیار کوچکی به کودکان انتقال
مییابد ولی بروز و رشد این زمینه ها تابع شرائط محیطی است . اگر مقتضیات تربیتی
موافق و مساعد با این زمینه ها باشد پرورش ورشد آنها قطعی است و اگر جو پرورشی بر
خلاف آن باشد برای ظهور و بروز آنها ،مجالی فراهم نخواهد آمد .نا گفته نماند که
منظور از محیط تربیتی علل وعوامل گوناگونی است که حتی بهداشت و مواد غذایی و محیط
زندگی و سلامت تن و امنیت خاطر کودک را نیز در بر می گیرد . بنا بر این کودک با رو
حیه لجبازی از پدر ومادر متولد نمی گردد بلکه با فطرت پاک قدم به جهان هستی می
گذاردو این عوامل سازنده ترتیبی اوست که می تواند از او یک انسان سازگارویا فرد
لجبازو یک دنده ساخته تحویل اجتماع دهد.
علل لجاجت
توصیه های عملی
برای عادت دادن خردسالان به نظم و انضباط باید دو چیز را
کاملاً به آنها تفهیم کرد :
الف) چه رفتاری ناپسند است.
ب) چه رفتاری
پسندیده است و می توان آن را جانشین رفتار ناپسند کرد.
مثال به خواهر کوچک
نباید مشت زد ، به بالش می توان مشت زد.
تعیین مقررات برای خردسالان باید مطلق
باشد و نه نسبی؛ یعنی یک کار نکوهیده را اصلاً نباید انجام داد، نه آنکه کمی بتوان
انجام داد.
در غیر اینصورت برای برقراری نظم به درد سر می افتید ، زیرا ضابطه
مشخصی در اختیار کودک قرار نداده اید و او نمی تواند تشخیص دهد که چه اندازه از آن
کار ممنوع را میتواند انجام دهد، مثلاً به او نگویید:"می توانستی آرامتر موی خواهرت
را بکشی"! بهتر است به او بگویید :" تو اصلاً حق نداری موی خواهرت را بکشی"
بیش
از آنکه محدودیتی را برای کودک بوجود آورید، تصمیم خود را بگیرید، زیرا مقررات
انضباطی باید قاطعانه وضع شوند. اگر کودک متوجه تردید شما شود یا شما گاهی اورا از
انجام عملی منع کنید و گاهی آزاد بگذارید ، اولاً وی دچار سردر گمی می شود و ثالثاً
دائم با شما بحث می کند .
هنگام برقراری نظم برای خردسالان به این نکته توجه
داشته باشید که کودک در سن دو وسه سالگی غالباً "نه" را به راحتی در مقابل هر
تقاضایی که از او بشود به زبان می آورد ، پس هرگز به او دستور ندهید ، بلکه
تقاضایتان را به صورت پیشنهاد با او مطرح کنید ؛ مثلاً به او نگویید :" روی صندلی
راه نرو" بلکه بگویید :"صندلی برای نشستن است ، نه راه رفتن"
اگر کودک از شما
چیزی خواست و شما ناچار بودید او را از آن محروم کنیدلااقل آرزویش را محترم بشمارید
و بگذارید که با آرزویش دلخوش باشد . بهتر است در این مورد با او همدلی و همدردی
کنید؛ مثلاً وقتی طفل اسباب بازی را در مغازه ای میبند و آن را می خواهد نباید
بگویید چقدر برای تو اسباب بازی بخرم و کودک گریه کند و..
در حالی که اگر در
مقابل تقاضای کودک با مهربانی به او بگویید : تو دلت می خواهد این اسباب بازی را
داشته باشی می دانم اگر آنرا بخرم خیلی خوشحال می شوی من امروز زیاد خرج کردم یا
پولم کم است فقط میتوانم برایت یک بستنی یا آدامس بخرم .
.::مرجع کد آهنگ::.
.::دریافت کد موزیک::.